Archeolog, egiptolog, historyk sztuki, stworzył „polską szkołę archeologii śródziemnomorskiej” łączącą prace badawcze z konserwatorskimi

Mówiąc najkrócej, Profesora Kazimierza Michałowskiego, my, jego uczniowie, pamiętamy jako człowieka Renesansu wrażliwego na problemy otaczającego świata, badacza pełnego pasji poddanej jednak oficerskiemu rygorowi i cierpliwości, nie stroniącego przy tym od żadnych radości życia. Myślał pozytywnie nawet w chwilach najtrudniejszych.

Polarnik, taternik, geolog, uczestnik pierwszej polskiej wyprawy polarnej na Wyspę Niedźwiedzią, twórca Polskiej Stacji Polarnej na Spitsbergenie, noszącej obecnie jego imię

„Był wybitnym uczonym, który wycisnął na geologii polskiej swoje znaczące piętno – wspominał Stanisława Siedleckiego jego przyjaciel, prof. Ryszard W. Schramm – I nie byłoby chyba polskiego polarnictwa takiego, jakie jest, bez niego.”

Podróżnik, wszechstronny badacz, odkrywca;działał w Australii, na wyspach Pacyfiku, w Ameryce Północnej i Południowej oraz w Azji Południowo-Wschodniej

Choć odkryje złoto w Australii i na Tasmanii, za bardziej cenną będzie uważał wiedzę.

Zoolog, podróżnik, ornitolog, badacz Ameryki Południowej,

odkrył m.in. nowe gatunki ptaków występujące w tym regionie.

„Skłonność do podróżowania czułem w sobie od lat najmłodszych, a krainy podzwrotnikowe były zawsze moim snem złotym” – pisał Jan Stanisław Sztolcman w swej książce o pobycie w Peru.

Urodził się 19 listopada 1854 r. w katolickiej mieszczańskiej rodzinie w Warszawie, znajdującej się wówczas pod zaborem rosyjskim. Ciekawość świata i marzenie o podróżach rozbudziły w nim książki przygodowe, podsuwane przez najbliższych: „Robinson szwajcarski” J. D. Wyssa, wzorowany na „Robinsonie Crusoe” Daniela Defoe, powieści Thomasa Mayne-Reida, Juliusza Verne’a. W wieku gimnazjalnym pochłaniał literaturę i planował podróże. „Zdecydowany byłem w razie, gdyby mnie oczekiwania moje zawiodły albo wstąpić do marynarki, albo wprost powędrować gdzieś do któregoś z portów i nająć się jako chłopiec okrętowy”.