Geolog, paleontolog, niestrudzony badacz Syberii, pionier badań obszarów pomiędzy wielkimi rzekami syberyjskimi: Indygirka i Kołyma

Był jednym z najwybitniejszych badaczy Syberii – twierdzą niektórzy rosyjscy uczeni o Janie Czerskim, który za udział w Powstaniu Styczniowym przeciw Rosji zesłany został jako więzień cara na antypody imperium. Jego badania dotyczące Bajkału „stały się podwalinami pod naukę o rozwoju tektonicznym całego kontynentu azjatyckiego, a badania gór wznoszących się nad Bajkałem przywiodły go po raz pierwszy w historii nauki światowej ku ideom geomorfologii ewolucyjnej” – twierdził wybitny geograf radziecki L.S. Berg. Według kronikarzy Rosyjskiego Towarzystwa Geograficznego ten przypędzony na Syberię przybysz – choć samouk – wnikliwością swoich badań przerósł największych badaczy krajowych.

Podróżnik i badacz kultur Oceanii. Pionier badań Mikronezji.

Jego opisy etnograficzne należały do pierwszych tak szczegółowych relacji z tej części Oceanii.

Jan Stanisław Kubary urodził się w Warszawie, znajdującej się w zaborze rosyjskim podczas podziału Polski miedzy sąsiednie państwa: Prusy, Rosję i Austrię. W mieście tym studiował medycynę. W wieku 17 lat, w 1863 r., wziął udział w Powstaniu Styczniowym przeciw Rosjanom. Chcąc uniknąć zesłania na Syberię wplątał się w sidła carskiej tajnej policji, zobowiązując się do podjęcia działalności agenturalnej. Żeby uciec od tych fatalnych kontaktów i od podejrzeń swych bliskich, w 1868 r. uciekł z Warszawy i pieszo poszedł do Berlina.

Archeolog, egiptolog, historyk sztuki, stworzył „polską szkołę archeologii śródziemnomorskiej” łączącą prace badawcze z konserwatorskimi

Mówiąc najkrócej, Profesora Kazimierza Michałowskiego, my, jego uczniowie, pamiętamy jako człowieka Renesansu wrażliwego na problemy otaczającego świata, badacza pełnego pasji poddanej jednak oficerskiemu rygorowi i cierpliwości, nie stroniącego przy tym od żadnych radości życia. Myślał pozytywnie nawet w chwilach najtrudniejszych.

Polarnik, taternik, geolog, uczestnik pierwszej polskiej wyprawy polarnej na Wyspę Niedźwiedzią, twórca Polskiej Stacji Polarnej na Spitsbergenie, noszącej obecnie jego imię

„Był wybitnym uczonym, który wycisnął na geologii polskiej swoje znaczące piętno – wspominał Stanisława Siedleckiego jego przyjaciel, prof. Ryszard W. Schramm – I nie byłoby chyba polskiego polarnictwa takiego, jakie jest, bez niego.”

Podróżnik, wszechstronny badacz, odkrywca;działał w Australii, na wyspach Pacyfiku, w Ameryce Północnej i Południowej oraz w Azji Południowo-Wschodniej

Choć odkryje złoto w Australii i na Tasmanii, za bardziej cenną będzie uważał wiedzę.