Ur. 15.04.1929 w Warszawie – zm. 5.08.2019 r. w Warszawie. Z wykształcenia architekt, z zamiłowania polarnik, speleolog, alpinista, badacz, odkrywca, z zawodu literat i publicysta.
Jako 15-letni harcerz Szarych Szeregów dołączył pod ps. „Rosomak” do Powstania Warszawskiego w dzielnicy Śródmieście. Po upadku Powstania i wygnaniu mieszkańców stolicy z miasta, przebywał w Krakowie, gdzie ukończył liceum i Wydział Architektury na Politechnice Krakowskiej. Od lat 60. XX w. ponownie zamieszkał w Warszawie. 1949 r. Współorganizował reaktywowany po wojnie Klub Wysokogórski i współtworzył jego Komisję Taternictwa Jaskiniowego. 1950 r. Współzałożył krakowski Klub Grotołazów - pierwszą w Polsce grupę, która zastosowała metody taternickie i nurkowe do eksploracji jaskiń. Uczestniczył m.in. w eksploracji tatrzańskich jaskiń: Miętusiej, Zimnej, Kasprowej Niżnej, Chochołowskiej Szczeliny. 1956 r. Współorganizator i uczestnik wyprawy rekonesansowej Polskiej Akademii Nauk na Spitsbergen.